In Amerika is wellness een belangrijk concept geworden in de preventieve gezondheidszorg en daarmee het gezondheidszorgsysteem als geheel; in Duitsland daarentegen zou het nog twintig jaar duren, totdat de term "wellness" wijdverbreid werd. Op dat moment waren de eerste concepten in het zorgsysteem al aanwezig, die soortgelijke ideeën naar voren bracht (zoals de toenemende acceptatie van psychosomatische aandoeningen en fenomenen als het burn-outsyndroom), maar deze holistische benaderingen werden geenszins wellness genoemd.
Toen de term zich voor het eerst verspreidde in Duitsland, het vond steeds meer zijn weg naar vooral de vrijetijdscultuur – wellness is hier altijd nauw verbonden met toerisme, vrije tijd en cosmetica. Daarom is de rol van het idee als medische factor veel minder belangrijk dan in Amerika; er is een brede markt voor wellnessaanbiedingen in Duitsland, om klanten aan te moedigen dit te doen, om iets "voor zichzelf" te doen - omdat het nu door ontspanning is, door aandacht te besteden aan het eigen lichaam of door vrijetijdsbesteding die prettig en niet te inspannend is.
Dus de wellnessbeweging is hier een veel belangrijker aspect van mode dan in Amerika, dus de gedachte aan Dunn's High Level Wellness ligt meer bij universiteiten, ziekenhuizen en in fabrieken.
Het andere idee, die deze aanduiding in Duitsland oproept, kan gemakkelijk worden geïllustreerd, als je je "bedrijfswellness" wilt voorstellen - in Duitsland een vrij ondenkbare term, terwijl het in Amerika wordt beschouwd als een effectief preventief middel tegen ziekten.
Het Amerikaanse en Duitse begrip van wellness hebben echter ook overeenkomsten: want zorg door middel van lichamelijk en geestelijk welzijn is zeker iets, die je je ook kunt voorstellen als volgeling van de Duitse wellnessbeweging. Vooral in het recente verleden heeft het concept van medische wellness zich steeds meer verspreid in Duitsland, een holistische benadering van ziektepreventie en therapie, die op sommige gebieden verbazingwekkende successen wist te behalen.