Wszyscy ją kochają, ale bynajmniej nie każdy ma szczęście z pietruszką z własnego ogródka. Ponieważ niezastąpione zioło ma kilka osobliwości, że musisz wiedzieć.
Czym byłaby świeża fasola, pieczarki duszone, Ziemniaki lub knedle bez pietruszki? Sprawia, że prawie każde danie jest smaczniejsze i zdrowsze: Pietruszka zawiera dużo witamin A i C, również fosfor, żelazo i wapń. Zioło było pierwotnie uprawiane jako roślina lecznicza, bo to jest dobre na żołądek, odwodniony, pomaga przeciw dnie moczanowej, reumatyzm i choroby wątroby. Substancją czynną jest kamfora z pietruszki (Apio), trucizna, to jest nieszkodliwe, gdy pietruszka jest używana jako przyprawa, a nie jako warzywo.
Kto zaczyna to dobrze?, może zbierać przez cały rok. Od marca sadzi się nasiona, zmieszany z nasionami rzodkiewki, które pojawiają się wcześniej i zaznaczają rząd pietruszki. Zbierane od czerwca.
Okres przejściowy jest połączony z roślinami z poprzedniego roku, które można zbierać zanim zakwitną. Bo pietruszka rośnie co dwa lata: Liście rozwijają się w pierwszym roku, w drugim roku kwitnie, nie może być już dłużej używany i umiera. W końcu rośliny wysiane w marcu przetrwają zimę pod osłoną sosnowych gałęzi lub zarośli. Na wszelki wypadek możesz ponownie zasiać w doniczkach w lipcu/sierpniu lub w doniczkach pojedynczych roślin jesienią.
Pietruszka potrzebuje ciągłej zmiany
Pietruszka sama w sobie nie jest zielona: Wydziela substancje, którego nie może tolerować i dlatego musi otrzymywać nowe miejsce najpóźniej co dwa lata. Doświadczeni ogrodnicy polecają nawet cykl czteroletni. Jeśli nie przestrzegasz tej podstawowej zasady, rośliny usychają lub w ogóle się nie rozwijają, bez względu na to, jak dobra może być lokalizacja.
Drugim powodem zahamowania wzrostu i żółtych liści są nicienie w glebie. Przeciw nim nagietki i nagietki pomagają jako półprodukt- lub przedsiewnie.
Jeśli chodzi o lokalizacje, pietruszka nie jest bardzo wymagająca. Kwitnie w słońcu i półcieniu, gdyby tylko gleba była przepuszczalna i luźna, lekko wilgotne, ale wolne od nasiąkania wodą. W ogóle nie dostajesz świeżego obornika, zaopatrzenie w składniki odżywcze jest lepsze z dobrym kompostem. Nawet przy ściółce można moderować, ale zadbaj o regularne dostarczanie składników odżywczych. Okrywowa również ma tę zaletę, że dłużej utrzymuje wilgoć w glebie, dzięki czemu rośliny prawie nigdy nie muszą być spragnione. Można również poprawić zaopatrzenie w wodę, jeśli gleba jest motyka po podlaniu. Tylko w ten sposób można go odpowiednio nawilżyć, a wszystkie korzenie mogą wchłaniać wodę.
Ponieważ pietruszka jest dość niewrażliwa na zimno, z chrustem całkiem dobrze znosi zimowe mrozy, i tak świeżą zieleń można ciąć nawet w listopadzie czy grudniu. Odporność na zimno ma również pozytywny wpływ podczas siewu:
Już w marcu nasiona można sadzić w rozstawie rzędów 10 do 15 cm do wciąż zimnej ziemi. Młode nasiona można chronić przed ślimakami folią do uprawy. Douching obornikiem z pokrzywy lub innymi bulionami wzmacniającymi rośliny zapewnia jej dobry start.
Ale możesz to również zobaczyć w naturze, jak siać: Od sierpnia nasiona są dojrzałe i opadają, po prostu pozostają i kiełkują w ostatnich ciepłych tygodniach jesieni. W przyszłym roku będą pierwsi, które znowu wypuszczają świeże liście.