Voor mensen is voedsel de bevrediging van een essentiële basisbehoefte. Dus het is geen wonder, dat onze diverse cultuur, met al zijn verschillende takken en wortels, in de loop van de millennia een verscheidenheid aan gerechten heeft voortgebracht, bereidingsmogelijkheden en voedingsconcepten.
Vroeger was het bijvoorbeeld vlees, die in veel huishoudens het menu domineerde; zelfs eerder waren het aardappelen, en daarvoor was het brood en andere graanproducten. Elk van deze voedingsconcepten had in principe hetzelfde doel: om mensen gezond en levend te houden.
Het is alleen maar natuurlijk, dat tegelijk, waar hongersnood geen fenomeen is zoals het nu is, die u als Duitser niet meer kent in uw thuisland, waarschijnlijk het belangrijkste ingrediënt op het menu is altijd de energie-inhoud geweest.
Hard werken vereist harde calorieën, en mensen, wie waren eraan gewend, plaatsnemen aan een schaars gedekte tafel, natuurlijk meet voedsel grotendeels op basis van zijn energie-inhoud - het menselijk lichaam van brandstof voorzien is immers een van de belangrijkste en meest fundamentele functies van voeding.
Vandaag kunnen we calorieën in zo'n overvloed hebben, dat we er zelfs zelfmoord mee kunnen plegen. Beperking is dan ook het motto – we weten het allemaal, dat we de calorie-inname van ons lichaam moeten terugbrengen tot een passend niveau terwijl we er toch voor zorgen dat de toevoer van voedingsstoffen voldoende is.