Tak zwana kultura Indusu rozwinęła się w północno-zachodnich Indiach w ścisłym związku ze starożytną Sumerą, który w 2. tysiąclecie pne. Chr. połączył się ze starożytną kulturą emigrujących Aryjczyków. Matematyka Indian służyła głównie astronomii i była wykonywana przez księży. twoje największe osiągnięcie, co znacząco przyczyniło się do dalszego rozwoju matematyki, był wynalazek cyfr, które nazywamy numerami „arabskimi”. Napis świątynny w Gwalior z 870 n. Chr. pokazuje również zero jako cyfrę po raz pierwszy. (W dawnych czasach, wśród Babilończyków i Greków, jeden właściwie miał tylko ślady przerwy, z czym bardzo trudno było się liczyć.) Najwcześniejszym znakiem zerowym Indian był okres (•); później stało się małym kręgiem (o) i wreszcie zero (0), jakie znamy dzisiaj. Indyjskie słowo oznaczające zero, cisza, oznacza również "pusty".
Indianie rozwinęli wielką wiedzę matematyczną i potrafili wykonywać trudne obliczenia z bardzo dużymi liczbami. Arabowie, kto z nimi handlował, przyjął cyfry Indian w IX wieku. W tym czasie Arabowie rządzili na Bliskim Wschodzie, Afryka Północna i duża część Hiszpanii. Przyczynili się do tego arabscy kupcy i lekarze, a później wyprawy krzyżowe, że matematyka i cyfry Arabów, który pochodził od Indian, dotarłem do Europy. Na początku 15. Pod koniec XIX wieku cyfry arabskie były używane w szkołach i przez kupców w całej Europie.
Dzięki nowoczesnym cyfrom i ponownemu odkryciu greckiej geometrii i algebry matematyka poczyniła wielkie postępy. Znacząco przyczyniła się do tego nowa matematyka, że w Europie skończyło się ciemne średniowiecze i zaczęła się epoka odkryć.