Lampart czai się w zasadzce na swoją zdobycz i nagle atakuje. Tygrys sam zakrada się na swoją zdobycz, lwy w grupie. Gepard biegnie swoją zdobycz, Hieny łamią kości martwych zwierząt, że inni myśliwi zabili, a szakale również dużo żywią się padliną. Lis łapie myszy, niedźwiedź żywi się głównie ziołami i jagodami, a ryś zabija tutaj prawie wyłącznie jelenie.
Każdy drapieżnik specjalizuje się w określonym sposobie polowania i określonej zdobyczy. Tylko nie wilk. Jest w zasadzce, spieszy, łapie myszy i uwielbia jeść jagody, poluje na dzikie i oswojone zwierzęta, w grupie lub sam. Zabija jelenie i owce, podgryzając im gardła, tupie zająca na śmierć i goni i długo otacza jelenia lub łosia, dopóki jego ofiara nie padnie z wycieńczenia. Jest prawdziwym wszechstronnym wśród drapieżników, ten, który opanuje wszystkie metody polowania, choć żaden tak doskonały jak specjaliści.
Ma to związek z siedliskiem wilka, gdzie jest o wiele mniej zwierząt drapieżnych niż, powiedzmy, na sawannach Afryki, gdzie żyje większość dużych drapieżników. Wilk czekałby na renifera w tundrze, tak jak lampart czeka na gazelę w Serengeti, musiałby umrzeć z głodu. Musi raczej wykorzystać każdą okazję, odnieść sukces w polowaniu.
Jak ciężko to może być, zaobserwował amerykański biolog dzikiej przyrody. On zrekonstruował 160 Spotkania stada wilków z jego najważniejszą zdobyczą, łoś. Pakiet składał się z 15 Zwierząt, ale głównie w polowaniu wzięło udział tylko sześć do siedmiu dorosłych zwierząt. Z 160 mieć łosia 40 wilki zostały zauważone na czas i uciekły, 24 głównie silne byki po prostu stały w miejscu, po czym wilki zostawiły ich w spokoju. Z 96 Łoś, kto uciekł?, stał się 53 złapany przez wilki. z czego pozostało 12 wstań ponownie, 34 uciekł od wilków. Tylko siedem łosi zostało naprawdę zaatakowanych i rannych. Jeden uciekł ranny, a sześciu zginęło. To naprawdę nie jest szczególnie dobry wynik. Mimo to warto polować, bo wielki łoś przynosi tyle mięsa, by cała paczka mogła na nim żyć przez wiele dni.
Inne stada z inną zdobyczą mają różne wskaźniki sukcesu. W przypadku jeleni są one zazwyczaj nieco wyższe, dla żubra i żubra mniej więcej tyle samo co dla łosia, a dla renifera jeszcze mniej. Ale te przychodzą w dużych stadach, a potem prawie zawsze jest z nimi słabe zwierzę, że wilki mogą rozerwać. Wilki zawsze sprawdzają swoją zdobycz. Czy są zbyt szybcy czy zbyt defensywni?, poddaj się wkrótce, idź dalej i spróbuj szczęścia gdzie indziej.
Przeważnie stać się młodym, chore lub słabe zwierzęta rozdarte. To zapobiega wilkom, że ich ofiary rozmnażają się, a las lub tundra, gdzie znajdują swoje jedzenie?, jedz nago. Utrzymują zdrowe stada ofiar i przyczyniają się do tego, że tylko silne zwierzęta przetrwają i rozmnażają się.
Wilki podczas wędrówek zwykle biegają kłusem i coś kładą 8 km na godzinę w obie strony. Zwykle są 6 lub 7 godziny w drodze. Jedz przez resztę czasu, grać lub spać.
Tylko wtedy, gdy wilki polują lub są upolowane, czy są szybsi?. Jej maksymalna prędkość to około 50 do 60 kilometrów na godzinę. Takie tempo mogą utrzymać tylko na krótkich dystansach.
Jak poluje wilk?
Lampart czai się w zasadzce na swoją zdobycz i nagle atakuje. Tygrys sam zakrada się na swoją zdobycz, lwy w grupie. Gepard biegnie swoją zdobycz, Hieny łamią kości martwych zwierząt, że inni myśliwi zabili, a szakale również dużo żywią się padliną. Lis łapie myszy, … Kontynuuj czytanie “Jak poluje wilk?”