Belangrijkste voedingselement: Fosfor

Planten hebben een bepaalde hoeveelheid fosfor nodig voor de vorming van bloemen en vruchten. Dit element is ook verantwoordelijk voor de vorming van kruimels in de bodem. Ontbrekend, dan groeien de planten langzamer en produceren ze minder en kleinere bloemen en vruchten. In een vluchtige blik verschijnen de symptomen, gelijk zijn aan die van stikstofgebrek. Je kunt daar een verschil zien, dat de bladeren niet geel worden. Ze kunnen er zelfs behoorlijk donker uitzien of een roodachtige tint aan de onderkant hebben. Anders lijkt hun houding behoorlijk rigide. Ook hier verschijnen de gebreksverschijnselen eerst op de oudere bladeren.

In de tuin hoeven we nauwelijks bang te zijn voor directe effecten op de planten als er een teveel aan fosfor is. Tegelijkertijd zit er weinig stikstof in de bodem, dan reageren de overtollige delen van het element met de sporenelementen ijzer en zink. Er worden fosfaatverbindingen gevormd, welke te strijken?- en zinktekort en uiteindelijk weer leiden tot groeiachterstand. Zonder een goede bodemanalyse kun je in dit geval echter eerst in het donker voelen.
Helaas heeft fosfor nog een andere onaangename eigenschap. Uit onze huishoudens (z.B. wasmiddel) het komt in de rivieren en meren. Daar zorgt het voor een te grote algengroei. Wanneer deze afsterven na hun levenscyclus, ze worden afgebroken door de bacteriën. Veel zeewier betekent, dat de bacteriën zich onevenredig vermenigvuldigen. De overbevolking gebruikt proportioneel te veel van de zuurstof, dat is in het water. Hierdoor is de aanvoer niet meer voldoende voor de beschikbare vis, Planten en andere levende wezens. Als gevolg hiervan sterven ze geleidelijk aan door zuurstofgebrek. Dit proces staat bekend als "het waterlichaam kantelt".

Een manier om fosfor aan de grond toe te voegen zonder een chemische club te gebruiken, is door beendermeel te gebruiken. Het is een organische meststof, gemaakt van botafval van slachthuizen.