Het beeld van de wolf was niet altijd zo slecht, zoals de vele enge verhalen in sprookjes, door boeken en films vandaag. in de mythologie, de schat van legendes van vele volkeren, de wolf speelde totaal verschillende rollen. Bijvoorbeeld, de indianen van Noord-Amerika aanbaden ooit de wolf als hun 'broer'.. Een beroemde heraldische paal in British Columbia aan de westkust toont een adelaar aan de top, de koning van de lucht, inclusief een walvis, de heerser van de zee en onder een wolf, de heerser van het land. Hij werd als moedig en wijs beschouwd, In de mythische traditie van veel stammen was de wolf zelfs de stamvader van alle mensen, voor anderen de oermoeder van hun eigen volk.
Een zeer vergelijkbare afbeelding van de wolf is ook te vinden in de "Geheime geschiedenis van de Mongolen"., die vertelt over de oorsprong van Genghis Khan. Volgens de legende stamde de grote militaire leider en veroveraar van de wereld af van een wolvin. Ook Romulus en Remus, de twee legendarische stichters van Rome, danken hun leven aan de zelfopofferende daad van een wolvin, die ze redde van de overstromingen van de Tiber, gezoogd en opgevoed, alsof het hun eigen puppy's zijn. Het beeld van de wolf in het oude Griekenland is heel anders. Hier is de wolf geen symbool van het moederschap, maar van mannelijke potentie. Dienovereenkomstig werd Aphrodite:, de godin van schoonheid en liefde, vaak afgebeeld in het gezelschap van een grote wolf.
Niet aan het begin van het leven, maar aan het einde is de wolf in de oude Egyptische wereld van legendes. Hier is hij de bewaker van de necropolis. In de legendes van de oude Duitsers werd de wolf beschouwd als een symbool van duistere machten.
Odin, de oppergod van de oorlog, werd vergezeld door zijn twee wolven, Geri en Freki. De Fenris Wolf was de gevaarlijkste van alle demonen. Volgens de legende begint het einde van de wereld met zijn gehuil: In het laatste gevecht verslindt de Fenriswolf Odin en de hele wereld.