De vervulling van fysieke behoeften is een belang van de mensheid, sinds het bestond in zijn huidige vorm, en alle andere soorten vroege mensen waren zich er ook van bewust, genoeg eten, water en warmte hebben, zodat ze konden overleven en zich voortplanten. Bepaalde soorten mensen ontwikkelden echter ideeën, die verder gingen dan deze fysieke behoeften, en behandelde de vraag, wat gebeurt er met een persoon?, als hij sterft. Ze ontwikkelden begrafenisrituelen en ideeën over het hiernamaals, wat zijn de eerste tekenen ervan?, dat men vermoedt, dat de dode man meer was dan alleen een combinatie van verschillende lichaamsfuncties in zijn leven.
We kennen echter alleen "cultuurcreërende" mensen, welke gedachten ze erover hadden. In het oude Griekenland werd het idee bijvoorbeeld ontwikkeld, dat de ziel zou voortleven in een andere wereld geregeerd door een bepaalde god, en tegelijkertijd werd er tijdens het leven meer aandacht besteed aan de ziel.
Deze ontwikkeling vond plaats in de meeste culturen: waar men ook maar een idee had van het leven na de dood, dan won de ziel natuurlijk ook aan belang tijdens het leven.
Sommige mensen ontwikkelden een catalogus van deugden, waarvan de vervulling een positief effect moet hebben op het leven na de dood; anderen hebben deze deugden aangepast en in sociale zin geplaatst, zonder er direct over na te denken, hoe een god of de goden dit zouden beoordelen?. In de meeste culturen worden deugden echter het meest geassocieerd met het concept van God, die daar heersen.
In principe zijn deugden waarschijnlijk de eerste soort, om te gaan met het welzijn van de ziel, al hebben ze er natuurlijk heel weinig mee te maken, wat we ons vandaag voorstellen, wanneer we zeggen: "Ik moet ook iets voor mijn ziel doen."
Het idee, dat dit onzichtbare deel van een persoon niet alleen een belangrijke factor in zijn leven is, maar dat het ook enige zorg vereist, dus het is heel oud. Vroeger was de zorg er vooral op gebaseerd, dat men aandacht schonk aan een deugdzaam leven, gunstig beoordeeld worden door de goden of de god na de dood, geleidelijk aan ontwikkelde zich een begrip van de ziel, die heeft geleid tot onze moderne opvatting.
Het idee bestaat misschien al twee eeuwen, dat je ook iets voor je ziel doet, als je ze laat "bengelen"., dat daarom niet alleen deugdzaamheid en voorzieningen voor de andere wereld voor de ziel zorgen, maar ook hele wereldse dingen kunnen er aan bijdragen.
Maar zelfs dit idee is eigenlijk al ouder: zelfs in de oudheid waren mensen ervan overtuigd, dat een gezonde geest in een gezond lichaam woont, Zodat de fysieke toestand ook de mentale toestanden van een persoon beïnvloedt (en dus ten minste gedeeltelijk op zijn ziel) beïnvloedt.
De gerichte verzorging van het lichaam met als doel, om iemands mentale en emotionele toestand te behouden, heeft ook een zeer lange traditie.