Na de grote ontdekkingsreizen van de Renaissance kwamen er een aantal nieuwe planten bij, die niet alleen te vinden zijn in de "sinaasappels" van de kastelen, maar ook bij de boeren- en burgersalons. Naast tuberozen, Aloë, Agaves en de eerste cactussen werden enkele van de buitenplanten die op dit moment werden geïntroduceerd, weet zo. B. Perzische sering en nepsinaasappel (in de volksmond "jasmijn" genoemd.), gekweekt in potten, totdat men overtuigd was van hun vorstbestendigheid. Levkojen en Goldlack werden aanvankelijk alleen als kamerplanten gehouden.
De verzorging van potplanten in de kamer spreidt zich enorm uit, na veel nieuwe, prachtig bloeiende en tegelijkertijd vrij weinig veeleisende planten zoals pelargonium, Fuchsia of Busy Lizzie werden geïntroduceerd. Mirte verving al snel rozemarijn, en de oude "Nägeleinstock" vond zijn plaats in de tuin, terwijl oleanderbomen en hortensiastruiken in gehalveerde houten tonnen de voordeur sierden. De verrijking van het assortiment planten voor kamerverzorging duurt tot in onze tijd, en vandaag minder door de introductie van tot nu toe onbekende soorten, maar eerder door veredelingsverwerking. Dit is hoeveel een voormalige "modefabriek" er verschenen, vaak ten onrechte decennialang vergeten, weer en vond een vriendelijke ontvangst, aangezien de kweek inmiddels succesvol is verlopen, om aantrekkelijkere vormen te creëren of om de duurzaamheid in de kamer te verbeteren. Laten we als voorbeeld Smithiantha (voorheen Naegelia), een familielid van Gloxinia, genaamd. De nieuwe halfhoge hybriden van deze dankbare en kleurrijk bloeiende Gesneria-familie zijn populair als kamerplanten. Bij hen werd de dwaling van de oudere cultuurvormen, die de klokvormige bloemen een beetje verloor bij het verplaatsen van de kas naar de kamer, grotendeels geëlimineerd. De Reinwardtie is een van de bekende en lang vergeten potplanten (Reinwärdtia trigyna PlanchJ. Afkomstig uit de bergen van Noord-India, naar 50 cm hoog en bloeiend van november tot maart met levendige oranjegele tinten, geurige bloemen waren er al 1800 geïntroduceerd in Europa. Nu komt de herfst, die binnenshuis goed blijft, op- en weer winterbloeiers – aanvankelijk in Zweden – en lijkt eindelijk bij ons te zijn "genaturaliseerd". Over een paar jaar zal (naar Grunert) de kleine, niet veeleisende sierheester behoren zeker tot de meest begeerde kamerbloemen van de winter!