W średniowieczu, że wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego (476 n. Chr.) zaczął i około 1000 trwało lata, zmienił obraz w Europie, że ludzie zrobieni z wilków. Ludzie widzieli wilka jako krzyczącego, wściekłego wściekłego wilka, jako przedstawiciel diabła lub jako wilkołak, jak leczyć człowieka, co zamienia się w straszną noc, przekształcone w wilkopodobne stworzenie, nazywa. Coraz częściej zgłaszano wilki, zwierzęta się rozerwały, i po raz pierwszy napaści na ludzi. Po raz pierwszy zorganizowano polowania na prawdziwe wilki, gdzie zwierzęta były bezlitośnie prześladowane i zabijane.
Jednocześnie jednak wiele ówczesnych bajek rysuje zupełnie inny obraz wilka, W nich z jednej strony jest podziwiany z szacunkiem, z drugiej strony również wyśmiewany i pogardzany. Nasz wizerunek wilków jest przez nie kształtowany do dziś. Jest ten niezdarny, głupi Isegrim, ten w kółko od znacznie mniejszego, ale przebiegły lis Reinecke jest przechytrzony. Wydaje się, że ówcześni ludzie właśnie to robili, czego najbardziej się boją, również wyśmiany. Może nawet widzieli siebie jako małego lisa, który dzięki swojemu sprytowi wychodzi zwycięsko z walki z obezwładniającą naturą.
Hitler i wilk
Narodowy Socjalizm daje nam zupełnie inny obraz, w której wilk miał ogromne znaczenie w służbie propagandy. Sam Hitler był nazywany „Wilk” wśród przyjaciół, dowodził swoimi oddziałami z „Wolfsschanze”., wysłał całe „wilcze stada” z okrętów podwodnych przeciwko wrogowi i wreszcie upolował „wilki”, najmłodsi członkowie Hitlerjugend, na wojnie. Wilk był uważany za symbol nieograniczonych rządów „przywódcy”. Jak wilk alfa podobno prowadzi swoją sforę dla dobra wszystkich, „Führer” Adolf Hitler również wyprzedził swój lud jako wielka czołowa postać. I jak wataha podobno musi być bezwarunkowo podporządkowana temu przywódcy, to samo dotyczyło Niemców, podążać za „liderem” bez względu na konsekwencje. Co za szalony błąd!