Kolejny problem, które rozwiązali budowniczowie świątyń i piramid, było obliczenie powierzchni, więc pytanie, ile płaskiego terenu znajdowało się w podanych granicach. Jak lub kiedy po raz pierwszy użyć kwadratu?, do pomiaru obszarów, jest nieznany. Być może pierwszą inspiracją do tego było ułożenie kwadratowych cegieł na posadzkach świątyni. Czy pokój był długi na osiem cegieł i szeroki na osiem cegieł?, więc sah człowieku, że on 64 Cegły potrzebne do pokrycia podłogi. Wymagana dodatkowa przestrzeń o szerokości ośmiu cegieł i długości dziesięciu cegieł 80 cegła. Nauczyłeś się z tego, że powierzchnia kwadratu lub prostokąta była równa jego szerokości razy jego długość: tj. powierzchnia = szerokość x długość.
Geodezja wymagała również wiedzy matematycznej. Kapłani mierzyli pola, ponieważ podatki zostały obliczone według wielkości powierzchni podłogi. Jednak coroczne wylewy Nilu zmyły wszystkie zabytki; więc każdy kawałek ziemi musiał być mierzony rok po roku. Geodeci wykonywali swoją pracę za pomocą liny, w równych odstępach 12 miał węzły. Za pomocą tej liny ułożono trójkąty prostokątne. Egipcjanie się dowiedzieli, że dwa trójkąty prostokątne tworzyły kwadrat lub prostokąt.
Z pomocą tej zasady! mogli zmierzyć pole dowolnego trójkąta prostokątnego. Powierzchnia była o połowę mniejsza niż powierzchnia podstawowa razy wysokość, tj. powierzchnia = ½ wysokości linii bazowej. Minęło wtedy wiele lat, dopóki nie odkryli, że ten wzór można zastosować do dowolnego trójkąta, nawet jeśli nie ma odpowiedniego kąta.