Zrobiony widok| gen boli. Kiedy pewnego pięknego dnia student psychologii Bernhard Müller wyjrzał przez okno swojego mieszkania w Berlinie-Charlottenburgu, niegdyś tak dumny budynek mieszkalny po drugiej stronie drogi już zawalił się pod wpływem niszczącej kuli. Co jeszcze wystawało?, zaproponował obraz oskubanej świątecznej pieczeni po dzikiej uczcie. Z różnicą: Nikt nawet nie tknął kawałków fileta – tam wszystko było przeznaczone na śmieci, nawet kompletne drzwi i okna wraz z mosiężnymi okuciami. Nawet deser był obrazem nieszczęścia: piękne stare piece kaflowe, bogato zdobiony ornamentami i figurami oraz błyszczącą emalią.
Przyszły psycholog zaczął się zastanawiać. I doszedłem do wniosku, nie ratować już zmaltretowanych dusz swoich bliźnich”., ale przede wszystkim wszystko co pożyteczne z ich niedomagających domów.
W tym czasie – w łzawiącym czasie w łzawiącym mieście – byli pionierami, Bernhard „Ofen-Hardy” Müller i jego podobnie myślący przyjaciele. To było jakieś piętnaście lat temu. Dziś prowadzą firmę „Antike Bauelemente” w Berlinie-Tiergarten. Stowarzyszenie Przedsiębiorców Zabytkowych Materiałów Budowlanych e. V. obecnie należą 18 członkowie, z Hamburga do Jeziora Bodeńskiego.
Tak różne, jak poszczególne motywy inicjatorów mogą być – wszyscy są za belkami i deskami, klinkier i klinkier, balustrady i kraty, Płytki i cegły jak diabeł po biednej duszy. I zabezpieczają, zbieraj i sortuj nie tylko, ale rozebrać farbę?, wejść, gratować, oni sprzątają, gładki, polerowanie, dodać do, odświeżyć i naprawić. Następnie sprzedają swoje historyczne skarby i dbają o to, aby zostały odpowiednio ponownie wykorzystane.
Najważniejszym narzędziem jest pewny nos, kto w porę dostaje wiatr obiektów rozbiórkowych?. Jak Emil i detektywi, informatorzy przemierzają miasto.