Rodzaje ogrodów – część 2

Ogród Osadników (800 do 1 250 m2) od początku był prawdziwym ogrodem kuchennym. Oprócz uprawy warzyw i owoców hodowano głównie małe zwierzęta.

Ogród przydomowy (600 do 850 m2) służy jako rozszerzona przestrzeń życiowa. Rodzina spożywa tam posiłki latem, są place zabaw dla dzieci, możliwości aktywności fizycznej. Ale nie trzeba dodawać, że uprawia się tu również owoce i warzywa!

Ogrody przy domu w zabudowie szeregowej (250 do 350 m2) są stosunkowo wydłużone w wąskich budynkach. Często używanym obiektem jest taras przy domu. Ilustracja 2.1.-3 pokazuje możliwości indywidualnego projektowania.

Ale jest to wskazane, że sąsiedzi zgadzają się na wspólne użytkowanie tylnych części ogrodu, np. w sadzie.

Domki ogrodowe z podwórzem to szczególna forma domów w zabudowie szeregowej (200 do 250 m2), które są szczególnie odpowiednie dla miejskich osiedli mieszkaniowych. Zamknięty dziedziniec ogrodowy jest dostępny z salonów i może zostać przekształcony w „zielony pokój” przy niewielkim wysiłku” być rozszerzonym.

W przypadku wielopiętrowych budynków mieszkalnych istnieją nie tylko małe ogrody do intensywnego użytkowania. Tarasy mieszkalne to szczególna forma projektowania otwartych przestrzeni w pobliżu mieszkań (25 do 100 m2). Z jednej strony dają możliwość indywidualnego użytkowania ogrodu, a z drugiej wzbogacają tereny zielone o nowe motywy ogrodowe. potwierdzić doświadczenia, że o takie obszary właściciele dbają szczególnie.

Dziedzińce między budynkami mieszkalnymi można również podzielić na małe ogrody, tzw. ogrody lokatorskie. Naprzeciw tarasów mieszkalnych znajdują się obszary z 100 do 150 m2 nieco większa i może być wykorzystana do uprawy owoców krzewów, Używane są warzywa i kwiaty. W wielu starych, nowych budynkach znajdują się wewnętrzne dziedzińce, niektóre z nich są prawie całkowicie wypełnione ogrodami najemców. Takie systemy nie są już dziś możliwe; bo otwarta przestrzeń między budynkami mieszkalnymi musi oferować wystarczającą przestrzeń, zwłaszcza na place zabaw dla dzieci.

Od początku lat 60. XX wieku wzrosła potrzeba wypoczynku na własnej posesji w weekendy i w czasie wakacji. Sprzyja temu wzrost czasu wolnego, wzrost realnych dochodów, także ze względu na rozwój motoryzacji i rozwój lokalnego ruchu rekreacyjnego.

Powstaje coraz więcej osiedli weekendowych, połączone grupy domków weekendowych, o 30 do 50 km od mieszkania.

Pokazała nam dotychczasowa budowa osiedli weekendowych, że należy przeciwdziałać niekontrolowanemu rozrastaniu się krajobrazów rekreacyjnych”. Nowe osiedla weekendowe powinny być budowane jak najbliżej istniejących lokalizacji; są skonfigurowane, gdzie ogrodnictwo działkowe nie jest możliwe. Osadnicy weekendowi tylko częściowo należą do Stowarzyszenia Ogrodników Działkowych, osadników i hodowców małych zwierząt. Wykorzystują przestrzeń do indywidualnego spędzania czasu wolnego i relaksu. Zajęcia ogrodnicze połączone są z kąpielą, Wędkarstwo, Sporty wodne i turystyka piesza lub inne sporty rekreacyjne.