tuin en milieubescherming
Volkstuinen zijn meestal voorzien van openbaar groen en gemeenschappelijke voorzieningen, zoals divisie thuis, kermis of – wies, kinderspeelplaats, sieraden planten, kleine sportfaciliteiten, zitplaatsen en kortingen. Het aandeel van deze openbare delen van de voorziening maakt inclusief de paden 10-30 procent van de totale oppervlakte. Dergelijke volkstuinen maken deel uit van het groensysteem van steden en gemeenten. Ze worden steeds meer ontwikkeld tot gebieden van lokale openbare recreatie. Het bioklimatische en hygiënische belang van openbaar groen en recreatiegebieden geldt ook voor volkstuinen.
De afgelopen jaren hebben steeds meer vestigingen hun deuren geopend voor bezoekers en rustzoekers uit de nabije woonwijk, die zelf geen tuin in het complex aanleggen. Voor volkstuinen, die een hoge recreatieve waarde hebben, niet alleen voor hun eigen tuingebruikers, maar ook voor de bewoners van de woonwijk, ontving de prijs als een "door de staat erkend lokaal recreatiegebied"” gemaakt. De nodige criteria worden bepaald door de raden van de steden en gemeenten. Bij het streven naar deze erkenning worden de afdelingen financieel en materieel ondersteund door de staatsorganen. Heb tot het einde van het jaar 1432 Volkstuinen en parken met de titel "Door de staat erkend plaatselijk recreatiegebied"” won. Dit gebeurt voor het eerst sinds 1977 een geplande ontwikkeling van volkstuinen. Algemene ontwikkelingsplannen omvatten de integratie van nieuwe volkstuinen in het groensysteem van steden en gemeenschappen jaren van tevoren; ze ontstaan vooral in de buurt van de nieuwe ontwikkelingsgebieden, waar de grootste behoefte is aan volkstuinen.
Nieuwe volkstuinen worden vaak gebouwd op restafval, splitter-, Woestenij- en stortplaatsen gecreëerd, de jaren- en lieten decennialang de buitenwijken en het omringende landschap overwoekerd en onverzorgd achter. Volkstuinen en volkstuinen gebouwd op braakliggende terreinen redden de sociale inspanningen van steden en gemeenschappen.
Ook in landschapsbeschermingsgebieden worden volkstuintjes aangelegd, vooral weekend nederzettingen. De belangrijkste opgave hierbij is de harmonieuze inpassing in het landschap. Bij de uitvoering van de rijkscultuurwet gaat dit vaak gepaard met voorwaarden, de staatsorganen voor de gebouwen, voor het ontwerp en het gebruik van de tuinen enz. a. toekennen aan de divisies en hun leden. De verplichtingen die hieruit voortvloeien hebben primair betrekking op de eisen van de Rijkswet Cultuur op de natuur- en milieubescherming, de bescherming van de inheemse flora en fauna, vooral de vogels, en de bescherming van andere wilde dieren, evenals het vrijhouden van de oeverzones van openbare wateren van ontwikkeling en verkaveling.
Maar er zijn ook veel volkstuintjes, de 70 Jaren en zelfs ouder en vanwege hun vaak wanordelijke ontwikkeling, haar te oud, Te dichte fruitbomen passen niet zo harmonieus in het beeld van de steden en gemeenschappen. Maar daar hoort ook een verplichting bij, om zowel het terrein als de tuinen zelf te transformeren om aan de huidige en toekomstige behoeften te voldoen. Er zijn al dingen langs dit pad gedaan, maar het resultaat is nog steeds onbevredigend; omdat deze systemen niet mogen worden gezien als vreemde lichamen in de stad of gemeenschap of. het landschap beïnvloeden, ze moeten harmonieus opgaan in hun omgeving.